A CIG-Saúde reitera a súa demanda de que a Xunta de Galiza adquira o hospital Povisa para garantir unha prestación sanitaria pública e de calidade á poboación da área sanitaria de Vigo. Afirma ademais que “os argumentos que utiliza o PP, a consellaría de Sanidade e outros axentes sociais para impedir que Povisa sexa un hospital público, son os mesmos que utilizaron para tratar de impedir que o goberno de Valencia recuperase o hospital de Alzira para o sistema público de saúde”.

Subliña que a reversión do hospital de Alzira ai sistema público foi posible porque se adoptou a decisións política de defender unha sanidade pública “sen negocios nin mordidas”. Lembra que os postos de traballo se garantiron neste hospital porque no ano 2017 o goberno da Generalitat aprobou, mediante a Lei de acompañamento dos orzamentos as medidas referidas ao Persoal, tal e como se recolle no Diario Oficial da Generalitat, de 30 de decembro de 2017, no que especifica que “o persoal afectado seguirá no seu postos en condicións de persoal a extinguir, desempeñando as súas tarefas con idénticas condicións do persoal laboral”.

Non é persoal estatutario

Por iso, a CIG-Saúde considera que quen afirma que o persoal de POVISA pasará a ser estatutario “mente”. De feito, sinala que coa lei de acompañamento dos orzamentos de 2018 da Generalitat, especifícase que “a adquisición por este persoal da condición plena de estatutario só se poderá facer mediante a superación dos procesos normativizados”.

O que si especifica á CIG-Saúde é que a recuperación do hospital de Alzira posibilitou o medre do cadro de persoal e que “as prazas novas creadas xa son de persoal estatutario, seleccionado mediante procesos públicos”.

Recuperar POVISA, unha oportunidade

Diante disto, a CIG-Saúde considera que non se pode perder a oportunidade de que POVISA sexa público porque así garantiríase a prestación sanitaria a toda a poboación da área de Vigo desde o sistema público. Favoreceríase o desenvolvemento desta área sanitaria sen estar ao servizo dos intereses privados. Poderíanse manter os actuais postos de traballo, como persoal laboral xa existentes e posibilitaríase a creación de novos postos de traballo, como persoal estatutario, para adaptar a ratio profesional/doente que permita unha sanidade de calidade sen explotación”.

CIG Informa

Traballadores/as de Povisa, representantes da CIG-Saúde e da executiva confederal da CIG, entre eles o secretario xeral, Paulo Carril, concentráronse esta mañá diante da consellaría de Sanidade para exixir ao SERGAS a adquisición de Povisa, antes de que remate o período de valoración da operación por parte da Comisión Nacional do Mercado da Competencia, polos 24 millóns que vai pagar a filial da multinacional Centene Corporation, Ribera Salud, garantindo o mantemento dos postos de traballo e o servizo sanitario público para a Área Sanitaria de Vigo.

Así o explicaba no decurso da concentración a representante da CIG no comité de empresa de POVISA, María Xesús Neira, quen cuestionou as afirmacións do conselleiro de Sanidade, en sede parlamentaria, respecto das garantías que ofrece esta empresa no relativo ao mantemento dos postos de traballo e as condicións, mais tamén respecto dos supostos investimentos que ten previsto facer a multinacional no centro hospitalario. “Seguramente si pero se vai investir en maquinaria, en modernizar o edificio e sobre todo na parte privada. Van tratar de que os privados aumenten, que é onde realmente queren meter. No que é a parte SERGAS imos seguir igual ou peor”, afirmou.

Neira cuestionou tamén que non só o PP, senón tamén o PSOE e a propia CCOO non se opoñan á venda e limiten as súas demandas a que se garanta o emprego e se negocie o convenio colectivo.

A este respecto preguntouse “onde quedan garantidos os postos de traballo e a negociación do noso convenio colectivo. Centene ten cartos, vai investir, pero non nos traballadores, vai investir no seu negocio. E vai apretarlle as porcas ao SERGAS co novo concerto e o van facer porque eles son poderosos e nos van poñer a nós enriba da mesa como moeda de cambio e vai ser así e irán despedindo ao persoal e metendo aquela xente que nun principio non lle causen problemas nin lle fagan fronte. Iso é o que vai pasar en Povisa, vaia a haber despedimentos, témolo claro”.

Neste sentido, Manuel Moreira, da CIG-Saúde de Vigo, advertiu que non só se van utilizar ás traballadoras e traballadores como moeda de cambio, senón tamén “ás 137.000 persoas que están sendo atendidas con cartos públicos e para as que non hai unha alternativa para darlle asistencia sanitaria, porque o PP, nos sucesivos gobernos á fronte da Xunta de Galiza, xa planificou o sistema sanitario para condicionalo a este modelo de cara á privatización. Isto vai obrigar ao SERGAS a negociar con eles”.

Para Moreira esta “forte ameaza” debería ser aproveitada como “unha oportunidade” para recuperar POVISA, “un hospital con máis de 400 camas, unha escola de enfermería, unhas instalacións preparadas”, por 24 millóns. “Podemos xestionalo nós, por primeira vez na área de Vigo, e deixamos así de ser prisioneiros de POVISA que nos condicionou, desprendéndonos dun parásito que cos cartos públicos incrementa o seu negocio privado. Gastemos os cartos dentro da casa, xestionémolos nós porque a resposta para Vigo non poden ser parches”.

Ribera Salud vinculado á corrupción en Valencia

Xunto a isto a secretaria nacional de CIG-Saúde, María Xosé Abuín, denunciou a vinculación de Ribera Salud coa corrupción en Valencia. Lembrou que xestionaba o hospital de Alzira e que tivo que ser revertido á sanidade pública polas reiteradas denuncias que tivo, e insinuou intereses escuros, afirmando que “Ribera Salud apareceu da man do propio Partido Popular”.

Abuín lembrou ademais, que os sindicatos en Valencia tampouco se sumaron á demanda de que o hospital de Alzira fora asumido polo sistema público de saúde da comunidade o que mesmo obrigou ás traballadoras e traballadores a constituírse nun sindicato propio para poder canalizar as súas demandas.

As e os presidentes dos comités de empresa das Fundacións Biomédicas de Investigación Sanitaria de Galiza, Paula Cerezo Álvarez, da Fundación Biomédica Galicia Sur; Alejandro Lamelo Alfonsín, da Fundación Prof. Novoa Santos e Ezequiel Álvarez Castro, da Fundación IDIS compareceron esta mañá en rolda de prensa para denunciar a negativa destas fundacións a negociar un convenio digno que permita que o persoal investigador -440 traballadores/as- teña, cando menos, unhas retribucións equiparadas ás que percibe un Grupo E (nivel formación ESO) da Xunta de Galiza, que equivalería a uns 16.000 €.

Os Comités de Empresa das tres Fundacións Sanitarias de Galiza, que engloban a gran parte do colectivo investigador a nivel hospitalario en Galiza, representan ás traballadoras e traballadores de investigación sanitaria, constituídos en plataforma (PLAGTIS). O seu obxectivo era a negociación do convenio laboral específico que, segundo denunciaron, está nun punto morto “pola negativa de patronal a incluír ao persoal que consegue financiación en convocatorias externas para o seu contrato”.

Ao seu entender, deixar a este persoal investigador, ao que se lle exixe ser licenciado, ter un mestrado e estar matriculado nos cursos de doutoramento, sen definición dunha categoría profesional dentro das fundacións, e sen o amparo dunha retribución mínima de acordo coa súa categoría, “é inasumíbel”.

Subliñan que a definición dunha categoría profesional, a súa retribución mínima e a estabilidade contractual “é a forma de visibilizar a dignidade do persoal traballador en calquera entidade”. Lembran ademais que estas tres condicións están protexidas polas leis ou os convenios laborais. Por iso entenden que o convenio laboral de organismos da relevancia das Fundacións de Investigación Sanitaria Galegas “non pode renunciar a ningunha delas”. Máis cando, tal e como explicaron, son millóns de euros os que se conseguen para os proxectos e a compensación económica para que as compañeiras e compañeiros completara os seus salarios, até chegar ao mínimo do convenio non suporía, atendendo aos seus cálculos, nin o 1%.

Neste sentido, o portavoz da PLAGTIS e presidente da Fundación IDIS, Ezequiel Álvarez Castro, considerou que a negativa a asumir esta demanda é consciente e ten como obxectivo inviabilizar a sinatura do convenio porque “eles saben que para nós é inadmisíbel e queren que rompamos as negociacións”.

Ademais Álvarez Castro denunciou a responsabilidade da consellaría de Sanidade e da propia Xunta de Galiza xa que, como indicou, “transmitíronos que a decisión vén de arriba”.

En punto morto

O portavoz da plataforma denunciou as precarias condicións de traballo deste colectivo, tanto pola alta temporalidade dos contratos como as carencias en seguridade e hixiene laboral. Para eles/as a inexistencia dunha carreira investigadora que garanta unha continuidade na investigación é unha demanda que “a nivel global que non foi escoitada até a data”. A isto engadiu os recortes en investimento para investigación, o que “fai que a situación sexa xa insostible”. Por iso Álvarez Castro asegurou que así “é imposible reter o talento e ser competitivos”.

A negociación do convenio comezou o 28 de maio de 2019 coa constitución dunha “Mesa de contidos” a través da apertura dun expediente no Consello Galego de Relación Laborais impulsado polos/as traballadores/as das fundacións sanitarias. Desde aquela celebráronse cinco xuntanzas, a última o pasado venres 4 de outubro, salpicadas de “atrancos, falta de ritmo e de fluidez no aporte de información”, o que provocou que os avances foran “escasos”.

De feito, o portavoz da plataforma asegurou que os poucos avances que se produciron foron “grazas á nosa vontade” porque mesmo aceptaron que se recollera en convenio unha xornada laboral flexíbel na que estarían dispoñíbeis de 7:00 da mañá a 19:00 horas todos os días da semana, incluídos os fins de semana e sen ningunha compensación.

Sobre a mesa de negociación deixaron claras as súas demandas, que se resumen en que se garanta a “igualdade”. Para acadala defenden que se recoñeza que o persoal que gaña convocatorias externas forma parte das fundacións “en igualdade de dereitos que o resto dos/as traballadores/as. O noso convenio debe acoller ao cen por cen dos/as traballadores/as contratados”.

Xunto a isto, rexeitan calquera caste de “discriminación”, partindo de que a participación nunha convocatoria externa e a consecución de financiamento “non pode supor un detrimento para o/a traballador/a que a consiga. Se a axuda conseguida é inferior á retribución mínima proposta, debemos suplementala por convenio”.

Tamén reclaman “autonomía” entendendo que a definición das categorías profesionais e as súas retribucións compete ás fundacións a través do convenio coa parte sindical, con independencia das condicións propostas polas convocatorias de financiación externas. “Non podemos supeditalas á caprichosa variabilidade da oferta externa: debemos ser autónomos”, sinalan.

Con todo, consideran que as fundacións “nunca tiveron interese real en negociar o convenio” porque se limitaron a traer a unha persoa dunha consultoría de Madrid, para imporlles un convenio idéntico ao que teñen alí e denuncian que a negativa da patronal “non se fundamenta nun estudio económico de viabilidade”.

Por iso demandan da patronal “que reflexione sobre a nosa proposta: igualitaria, inclusiva, coherente e viábel”, de cara a conseguir un convenio laboral “único” para todo o persoal das Fundacións de Investigación Sanitaria galegas, non condicionado ás múltiples variedades de convocatorias de financiamento que “defina, dignifique e unifique as nosas condicións laborais”.

En diante, teñen previsto recorrer á Valedora do Pobo e aos grupos parlamentarios para que se force desde estas institucións á Xunta a garantir condicións dignas ao persoal investigador “porque isto beneficia a Galiza”. En todo caso advirten de que “se a súa resposta non chega, valoraremos mobilizacións”.

Xestión integral da investigación e innovación

As Fundacións Sanitarias, que naceron nos anos 90-2000, teñen encomendada pola consellaría de Sanidade da Xunta, a xestión integral da investigación e innovación que as e os profesionais de Galiza desenvolven, así como a promoción dos resultados que a actividade investigadora xera. Desde a Plataforma lembran que a misión de todas elas é impulsar a investigación, a docencia, a innovación e o desenvolvemento científico-tecnolóxico no ámbito sanitario galego.

A CIG-Saúde denuncia a operación de venda do hospital de POVISA e exixe que sexa a Xunta de Galiza quen o adquira, para que sexa público, polos 24 millóns de € que vai pagar a filial da norteamericana Centene Corporation, Ribera Salud. “O SERGAS destina anualmente 90 millóns a POVISA nun convenio coa Xunta para dar prestación a máis de 137.000 usuarios e usuarias da área sanitaria de Vigo, polo tanto non se pode deixar en mans dunha empresa privada cuestionada polo traballo que ten desenvolvido no hospital de Alcira”, afirma a secretaria nacional, María Xosé Abuín.

A CIG-Saúde lembra que o hospital de Alzira, na Comunitat Valenciana, foi revertida ao público en Valencia tras denunciarse numerosas irregularidades nas que estaba implicada Ribera Salud. Entre outras cuestións, sinala que foi denunciada en 2015 porque levaba sen presentar as súas contas anuais desde 2008; por adebedar cartos á Generalitat Valenciana; por acumular miles e miles de euros en facturas sen pagar ou por sobrecustos na facturación de Urxencias de até 2,6 millóns de euros.

“Mesmo se investigou se cobraba comisións por próteses pagadas con cartos públicos e está implicada no caso das “mordidas”, tras constatarse que triplicara os seus beneficios e até foi investigada por Facenda. Toda unha serie de irregularidades que levaron finalmente á que se recuperara para o sector público en Valencia mais á que agora se lle abre a porta ao negocio da saúde en Galiza”, afirma Abuín.

Explicacións de Feijóo

Para a CIG-Saúde o que está ocorrendo con POVISA “é intolerable”. Por iso ademais de solicitar unha reunión co conselleiro de Sanidade, demanda que o propio Presidente da Xunta dea explicacións. “Ten que dicir por que o goberno galego deixa marchar a POVISA por 24 millóns de euros cando estamos falando de que atende a 137.000 persoas da área sanitaria de Vigo investindo 90 millóns de euros do erario público cada ano”.

A CIG-Saúde desconfía ademais de toda a operación e moito se teme que todo o que vén ocorrendo arredor de POVISA, desde hai un ano, desde o preconcurso de acredores até a mellora do convenio asistencial, co que se incrementou a partida do concerto porque, supostamente, non tiña recursos abondo, era “para facela máis atractiva facilitando as cousas para o desembarco desta empresa”. Por iso apunta á consellaría de Sanidade como “coñecedora e cómplice” de todo este asunto.

Abuín sinala ademais que “aínda que agora digan que van garantir os postos de traballo, a CIG-Saúde sospeita que isto sexa de inicio”. Alerta de que Ribera Salud foi denunciada por non manter as ratios de profesionais necesarios/as por número de doentes para garantir a calidade asistencial e acusa ao goberno galego pola súa “desidia, cando estamos falando de xogar a vender a saúde das persoas”.

Ademais, a CIG-Saúde moito se teme que esta sexa só a primeira pata que Ribera Salúd pon na sanidade galega, porque “xa corren rumores de que ademais pretende facerse co accionariado da UTE que é propietaria do Hospital Álvaro Cunqueiro”.

Por iso denuncia que “se Feijóo permite esta operación estará poñendo en mans da sanidade privada toda a asistencia sanitaria da área de Vigo, unha área xa castigada polos recortes, polas listas de agarda e polo modelo de privatización do Álvaro Cunqueiro, algo que para a CIG-Saúde é inadmisible”.